Coldplay Interview

από daf*(admin 2) Σαβ Νοε 01, 2008 11:20 pm

Είναι Δευτέρα 16 Ιουνίου 2008 και οι
Coldplay βρίσκονται επί σκηνής στο Brixton Academy του Λονδίνου, σε μια
συναυλία που εκπέμπεται λάιβ από το ΒΒC και εγκαινιάζει την παγκόσμια
περιοδεία για την προώθηση του νέου τους άλμπουμ. Είναι ολοφάνερη η
δίψα τους να αλλάξουν την ουσία του συγκροτήματος, ό,τι και αν αυτό
συνεπάγεται.

Ο Chris Martin ατενίζει την θάλασσα από
απλωμένα χέρια και πρόσωπα που είναι στραμμένα προς το μέρος του.
Χαμογελάει. Χαμογελάει και ιδρώνει. Πάντα γοητευτικός, ακόμα και με ένα
πουκάμισο του παππού του, το οποίο έχει διακοσμήσει με γκράφιτι. Απόψε
έχει αποζημιώσει το κοινό που ήδη παραληρεί, έχοντας παίξει το «Against
All Odds» του Phil Collins
και τολμώντας να παίξει το «Trouble» με την εισαγωγή του «Call The
Shots» των Girls Aloud. Καθώς μαζί με το υπόλοιπο γκρουπ έχουν αλωνίσει
τη σκηνή με τις κιθάρες τους και ετοιμάζονται να παίξουν το «God Put A
Smile Upon Your Face», o Martin λέει γελώντας: «Ακόμα και όταν δεν το
προσπαθούμε, τελικά μιμούμαστε τους Radiohead».
Τώρα,
καθώς το ρολόι πλησιάζει δέκα και τα εκατομμύρια ακροατές του Radio 1
βάζουν την ένταση στο τέρμα, ο Chris Martin επιστρέφει στο ρόλο του,
που δεν είναι άλλος από το να ηγηθεί της μεγαλύτερης βρετανικής μπάντας
στον κόσμο στην πρώτη δημόσια εκτέλεση των νέων τραγουδιών της.
Οι
Coldplay ξεκινούν με το «Lost» και συνεχίζουν με το «Viva La Vida». Το
πλήθος ακολουθεί τραγουδώντας χωρίς να χάνει ούτε λέξη από ένα δίσκο
που έχει κυκλοφορήσει μόλις πριν από τρεις ημέρες. Ο Guy Berryman
σκύβει στο μπάσο του, πλήρως εναρμονισμένος με το νεο-chic στιλ που
χαρακτηρίζει την μπάντα, φορώντας στρατιωτικό τζάκετ, φουλάρι και
γιλέκο. Ο κιθαρίστας Johnny Buckland ξεκινά παίζοντας κάποια
ατμοσφαιρικά ακόρντα. Ο ντράμερ Will Champion κάθεται στο κέντρο της
σκηνής και δίνει το ρυθμό χτυπώντας τις μπαγκέτες του, σε ένα παράξενο
σετ τυμπάνων και σφυροκοπώντας κάθε τόσο μια μεταλλική κατασκευή.
Οι Coldplay επέστρεψαν και δη με νέους ενδιαφέροντες ήχους στις αποσκευές τους.
Έχοντας
περάσει αρκετό χρόνο μαζί τους κατά την ηχογράφηση του νέου τους
άλμπουμ, ξέρω ότι πάντα υπήρχε κάτι που θα μπορούσε να τους έχει
σταματήσει στα μισά του δρόμου, να τους βγάλει εκτός πορείας. Αυτό το
κάτι είναι η ίδια τους η δίψα τους να αλλάξουν την ουσία του
συγκροτήματος, ό,τι και αν αυτό συνεπάγεται.

Τι αίσθηση είχατε ως Coldplay μετά το τέλος της μακράς και προσοδοφόρας περιοδείας για το προηγούμενο άλμπουμ σας, το «Χ&Υ»;

Martin:
Για να είμαι ειλικρινής, ένιωσα πως δεν ήμασταν τόσο καλοί όσο θα
έπρεπε. Οι στίχοι ήταν καλοί και η μουσική εξίσου καλή, μόνο που η
χημεία ανάμεσα σε εμάς και τα κομμάτια δεν ήταν όπως θα έπρεπε να είναι.
Δεν
ξέρω αν θα σας αρέσουν οι στίχοι ή ο τρόπος που αποδίδουμε τα τραγούδια
σε αυτό τον καινούργιο δίσκο αλλά η μουσική είναι πάρα πολύ καλή! Όλοι
στο συγκρότημα ακουγόμαστε πολύ καλύτεροι. Πείτε μου για τη σχέση σας με τον Brian Eno ;

Guy Berryman:
Ο Brian μας ενθάρρυνε να δοκιμάσουμε καινούργια πράγματα. Και κυρίως
ταιριάξαμε μαζί του, κάτι που είναι βασική προϋπόθεση όταν πρέπει να
κλειστείς με κάποιον σε ένα στούντιο. Η συνεργασία λειτούργησε άριστα.
Ο Brian δεν είναι σαν την πλειονότητα των παραγωγών που σε ενοχλούν
φέρνοντας αντιρρήσεις για το αν θα διαλέξεις το τάδε μικρόφωνο ή αν θα
πάρεις χρυσό καλώδιο για καλύτερη ποιότητα. Ασχολείται μόνο με το
πνευματικό υλικό, τις ιδέες.

Eno: Μου αρέσουν
οι δίσκοι με λίγα τραγούδια. Η προσοχή του κόσμου διασπάται, με
αποτέλεσμα να πηγαίνει στράφι το μισό άλμπουμ όταν η διάρκειά του είναι
αυτή που έχουν οι περισσότεροι δίσκοι που κυκλοφορούν. Επιπλέον, η
μεγάλη διάρκεια σημαίνει και βαρετές συνθέσεις. Και ένα από τα πράγματα
στα οποία εγώ και τα παιδιά επιμείναμε ήταν να πετάξουμε τα περιττά,
δομώντας ένα ιδιαίτερα «σφιχτό» και δεμένο αποτέλεσμα.To «Viva
La Vida» είναι ένας πιο προκλητικός και λιγότερο αναμενόμενος δίσκος σε
σχέση με τους προηγούμενους. Συμφωνείτε ότι για να κερδίσει κανείς την
εκτίμηση του κοινού χρειάζεται υπομονή και επιμονή;

Martin: Ναι, απολύτως.Και είστε ευχαριστημένοι με αυτό;

Martin: Όχι, απλώς αυτός είναι ο τρόπος με τον οποίο λειτουργούμε. Θα ήθελα πολύ να μπορούσα να γράψω το «Telegram Sam» των T-Rex,
αλλά απλώς δεν γίνεται. Κατ’ επέκταση, κατά κάποιον τρόπο έχουμε πλήρη
επίγνωση ότι δίνουμε τον καλύτερο εαυτό μας σε αυτό, αλλά δυστυχώς δεν
θα μπορέσουμε ποτέ να φτάσουμε σε αυτό το σημείο όσον αφορά αυτό που
λέμε «πιασάρικο».Διαβάζω στον Martin ένα απόφθεγμα για επιστροφές.
«Πάντα
θα υπάρχει κάποιος πιο νέος, πιο ελκυστικός, πιο όμορφος. Και είχα
πλήρη συνείδηση του γεγονότος ότι ίσως να μην υπάρχει πλέον χώρος για
εμένα όταν θα επέστρεφα. Ήξερα ότι θα έχανα για πάντα τη θέση που είχα
πριν φύγω. Αλλά ήλπιζα ότι, αν συνέχιζα την καλή δουλειά, τότε ίσως μια
νέα θέση θα ερχόταν να με βρει. Το πίστευα γιατί ένιωθα πως έχω ακόμα
πράγματα να πω».
Ξέρεις ποιος το είπε αυτό;

«Νομίζω πως ναι» απαντά μειδιώντας. Φυσικά
και ξέρει, το είπε η σύζυγός του, η Gwyneth Paltrow, την προηγούμενη
της συνάντησής μας, στη συνέντευξη Τύπου που έδωσε στο πλαίσιο του
φεστιβάλ Καννών, όπου προωθούσε τη νέα της ταινία «The Two Lovers».
Έπειτα από ένα διάστημα απουσίας που οφείλεται στη γέννηση των παιδιών
τους (της Apple, τεσσάρων, και του Μoses, δύο ετών), η Paltrow έχει
πλέον επιστρέψει για τα καλά στη δουλειά. Κατά τη συνέντευξή της είχε
κατακτήσει την κορυφή του βρετανικού box office χάρη στο ρόλο της στο
«Iron Man».Έχεις και εσύ παρόμοιες ανησυχίες με τη γυναίκα σου;
Για παράδειγμα, σε σχέση με τους Arctic Monkeys, οι οποίοι μοιάζουν να
ήρθαν από το πουθενά και σημείωσαν μεγάλη επιτυχία με τα δύο άλμπουμ
που κυκλοφόρησαν αφού εσείς είχατε κυκλοφορήσει το «Χ&Υ»;

Martin: Υπάρχει χώρος για όλους όσοι είναι διατεθειμένοι να δουλέψουν σκληρά.Ωστόσο,
πες μου δεν ανησυχείς μήπως εμφανιστεί στον ορίζοντα κάποιο νεότερο,
ελκυστικότερο και ομορφότερο, από μουσικής απόψεως, συγκρότημα;

Martin:
Υπάρχει μια πτυχή σε αυτή την ερώτηση η οποία με κάνει να νιώθω λίγο
άβολα (παύση). Ωστόσο ποτέ δεν ήμασταν ούτε τόσο νέοι ούτε τόσο
όμορφοι, ώστε να αρχίσουμε τώρα να ανησυχούμε για κάτι τέτοιο.